Jeśli bowiem grupa taka powołuje go i jeśli jego działal­ność z grupą taką jest związana, wówczas autorytet ten w bardzo wysokim stopniu „obowiązuje” ludzi uznających go, tzn. stanowiących społeczność szkoły naukowej, i sam jest w poważnej mierze zobowiązany do uznawania kanonu zasad tej społeczności. Mając niejako „zapewniony” bardzo znaczny wpływ na intelekt i morale osób należących do społeczności, autorytety te są, może bardziej niż inne, narażone na degenerację w postaci przeisto­czenia się w uświęcone wyrocznie, którym się wierzy, ponieważ w nie się wierzy. Zagrożenie to nie dotyczy wszystkich typów szkół naukowych w tym samym stopniu, lecz charakter szkół naukowych sprzyja sakralizacji i dogmatyzacji autorytetów kreowanych w obrębie tych grup jako „ich” autorytety.