Ustalają relację między tradycją a innowacją w sferze badań i w sferze nauczania. We wszystkich wspólnotach cechowych respektuje się i obserwuje pewną tradycję w zakresie kompleksu wzorów czynności badawczych i nauczy­cielskich. Dokonuje się tam też reinterpretacji i rewizji, a w konsekwencji modyfikacji owej tradycji. Wiąże się to zaś z różnymi innowacjami kulturo­wymi. Od autorytetów, jako kręgów luminarzy uznanych w poszczególnych dziedzinach nauki i w odpowiadających tym dziedzinom wspólnotach cecho­wych, zależy w największym stopniu charakter trwałości tradycji wzorów pracy badawczej i nauczycielskiej, jak również dopuszczalność zmian w syste­mie tych wzorów.