Wydaje się, że liczne trudności związane z rekrutacją nauczycieli, ich powodzeniami i niepowodzeniami, z dalszą selekcją mogą być w znacznym stopniu wyjaśnione i rozwiązane w kategoriach strukturalnych systemu kształcenia ustawicznego. Miałoby to daleko idące konsekwencje również dla pogłębienia procesów identyfikacji nauczyciela z zawodem.
Skoro instytucje wyłącznie kształcące i doskonalące nauczycieli odgrywają rolę koordynującą i integrującą w systemie kształcenia ustawicznego, powinny one być czynnikiem najbardziej dynamicznym w tym systemie. Ale ten fakt pociąga za sobą szereg konsekwencji negatywnych. Bynajmniej nie podważając dorobku naukowego, kadrowego, materialnego tych instytucji, wypada zauważyć, iż niekiedy mogą one wpływać zachowawczo, hamująco na postęp w oświacie. Często są to organizmy bierne, niechętne nowym zadaniom.