W sporach autorytetów z antyautorytetami należy widzieć spory elit z kręgami kandydującymi do ich statusu. Należy widzieć kreowanie nowych autorytetów spośród nonkonformistów i krytyków istniejącego stanu rzeczy w nauce przez ukształtowane już elity. Dokonuje się to na zasadzie ab* sorpcji konformizującej tych „nowych ludzi” w celu wzmacniania elity i prze­dłużania jej żywota. Inaczej jest, gdy ma miejsce kreowanie nowych auto­rytetów przez kręgi luminarzy, którzy zwyciężyli w walce o hegemonię w obrębie środowisk i wspólnot naukowych i sami są „nowymi ludźmi”.Przejdźmy do sprawy hierarchii autorytetów i elit naukowych. Na szczy­cie hierarchii znajdują się autorytety na skalę światową i elity międzynaro­dowe, „na dole” autorytety i elity lokalne. Stratyfikacja „klasy wyższej” społeczeństwa uczonych jest dla socjologicznego ujęcia statusu i funkcji autorytetów naukowych zagadnieniem kluczowym.