Społeczności ..A” potrzebne su autorytety spełniajace funkcje miarodajnych arbitrów i doktorów’ kanonu. Pojawiają się najłatwiej i najczęściej w dyscyplinach dalekich jeszcze od stanu norma! science>. Różnice zdań w sprawach teorii i metody sa w tych społecznościach poważnie zdeterminowane sporami o charakterze metafizyczno-doktrynalnym. Wciąż jeszcze duch Sigera z Brabancji walczy tam z duchem Tomasza z Akwinu. Społeczności ,.B” potrzebne sa autorytety spełniajace funkcje nauczycieli i mistrzów wzorowego pojmowania, traktowania i wykonywania pracy naukowej, zwłaszcza zaś prawidłowego stawiania, formułowania i rozwiązywania problemów naukowych. Społeczności takie są charakterystyczne dla dyscyplin paradygmatycznych, eksperymentalnych.