Dopiero spełnianie tej funkcji pozwala z powodzeniem kształcić i wychowywać uczonych. Autorytet, jako mistrz-nauczyciel i kie- rownik-przywódca, tworząc dzieła, będące składnikami kanonu wiedzy lub układu odniesienia dla poszukiwań i dociekań, udziela wskazówek i pouczeń czytelnikom lub słuchaczom oraz daje dobry przykład własnym postępowa­niem. Tworzenie dzieł znaczących dla kultury myślenia i działania naukowego w obrębie jednej, a tym bardziej wielu społeczności naukowych jest naj­ważniejszym i najbardziej pożądanym rodzajem oddziaływania autorytetu na postawy i poglądy, umiejętności i czynności swych kolegów, a przede wszyst­kim adeptów.Oczywiście zachodzą ścisłe związki między funkcjami spełnianymi przez autorytety zbiorowo a spełnianymi przez nie „w pojedynkę”. Są to bowiem te same osoby, które raz grają rolę spełniając swe funkcje w powiązaniu z innymi autorytetami, faz indywidualnie.