Dzieje się tak, ponieważ „sytuacja problemowa” kształtuje się w trakcie procesu historycznego, jakim jest proces konstytuowania się struktury myślenia i systemu czynności właściwych odpowiednim grupom i kręgom uczonych, zaś jej dialektyczny charakter polega na tym, że składa się ona z treści związanych z konfrontacją odmiennych idei i koncepcji, ze ścieraniem się opozycyjnych stanowisk, a więc stanowi dorobek wielu grup i kręgów uczonych (zwłaszcza szkół naukowych), w czym najważniejszy udział mają autorytety tych grup i kręgów. Ludzie nauki najczęściej i przede wszystkim zastanawiają się nad pytaniami i wyjaśnieniami, których autorami są autorytety. Zespół pytań i wyjaśnień mających wpływ na charakter poszukiwań i dociekań w poszczególnych segmentach struktury dyscyplinowej nauki jest tworem wielu osób.