Władze oświatowe w pełni zdawały sobie sprawę z tego, że będzie ona możliwa pod warunkiem stworzenia dodatkowych możliwości dla skutecznej realizacji nowych zadań. Postulowano opracowanie nowych programów, stworzenie korzystniejszych warunków materialnych i dydaktycznych instytucjom kształcenia i doskonalenia nauczycieli, bardziej precyzyjne określenie zadań w tym zakresie uczelni, IKN i jego oddziałów, bibliotek pedagogicznych, wydawnictw, środków masowej informacji. Włączenie do akcji kształcenia i doskonalenia nauczycieli radia i telewizji traktowano jako zadanie szczególnej wagi. To kompleksowe podejście do zagadnień edukacji kadr nauczycielskich znalazło wyraz również w „Raporcie o stanie oświaty w PRL”. W dokumencie przyjętym przez kierownictwo Ministerstwa Oświaty i Wychowania oraz Ministerstwo Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki w styczniu 1973 r. kilkakrotnie podkreślano konieczność włączenia środków masowej inforrpacji do kształcenia i doskonalenia nauczycieli pracujących. Realizacja tego postulatu niebywale rozszerzyła dotychczasowe możliwości kształcenia i doskonalenia nauczycieli.