Powstało pytanie, czy jest rzeczą możliwą opracowanie jednolitego programu studiów, który rzeczywiście będzie użyteczny dla wszystkich nauczycieli bez względu na zróżnicowanie poziomów ich kwalifikacji. Zauważmy jednak, że zróżnicowanie to dotyczy przede wszystkim kwalifikacji tzw. kierunkowych, natomiast pod względem wykształcenia pedagogicznego, psychologicznego, filozoficznego i społeczno-politycznego poziom jest mniej więcej wyrównany. Program nauk pedagogicznych na nauczycielskich kierunkach uniwersyteckich jest nawet skromniejszy niż program SN, WSN czy innych szkół wyższych. Ponadto nauczyciele dysponują też doświadczeniem pedagogicznym, które powinno być brane pod uwagę w kształceniu i doskonaleniu. Trzeba też zgodzić się z autorami programów, że nauczyciele pracujący, którzy mają ukończone WSN, SN czy nawet liceum pedagogiczne, dysponują podstawowym zespołem pojęć i informacji z danej dyscypliny. ‘Gdyby nawet założyć, że nauczyciele ci nie są wykształceni na poziomie propedeutycznym w danej dyscyplinie, to przecież braki te mogą oni uzupełnić na podstawie dostępnej literatury specjalistycznej. Rzecz w tym, aby proponowany program był programem nowoczesnym, odzwierciedlającym aktualny stan badań danej dyscypliny, a jednocześnie programem maksymalnie przydatnym dla praktyki oświatowej i pedagogicznej. W wyniku zawartego między Ministerstwem Oświaty i Wyr chowania a Komitetem do Spraw Radia i Telewizji porozumienia uruchomiony został w styczniu 1974 r. Nauczycielski Uniwersytet Radiowo-Telewizyjny. Strona programowo-organizacyjna oraz częściowo dydaktyczna tej formy dokształcania i doskonalenia zawodowego kadr pedagogicznych została powierzona Instytutowi Kształcenia Nauczycieli.