Przekazywanie tradycji połączyli z jej modyfikowaniem, a nawet od czasu do czasu decydowali się zastąpić dawny mit nowym. Bo przecież nowe historie, jakie tworzyli, również były mitami, podobnie jak te, na których miejsce weszły. Zwróćmy jednak uwagę na dwa fakty: po pierwsze, nowe historie nie były tylko przekształceniami dawnych, lecz zawierały w sobie naprawdę nowe elementy wyjaśnienia, i po drugie — a to fakt naprawdę doniosły — filozofowie greccy wynaleźli nową tradycję, tradycję krytycznej postawy wobec mitów i dyskutowania nad nimi. Odtąd już mity mają być nie tylko przekazywane, lecz i kwestionowane w toku tej czynności. Filozof opowiadający swój mit oczekuje pytań i zarzutów słuchacza i jest przygotowany na to, że może on zaproponować inne, lepsze wyjaśnienie.