Formowanie systemu kształcenia ustawicznego wymaga rozstrzygnięcia wielu kwestii szczegółowych. Wciąż jeszcze kontrowersyjne jest samo pojęcie kształcenia ustawicznego. Analiza literatury specjalistycznej pozwala wyodrębnić co najmniej kilka różnych znaczeń tego pojęcia. Pilnie potrzebna jest praca traktująca o podstawowych pojęciach związanych z kształceniem ustawicznym nauczycieli oraz kadr kierowniczych. Nader pożyteczne byłoby też studium historyczne ukazujące rozwój idei kształcenia ustawicznego w polskiej myśli oświatowej i pedagogicznej. Geneza kształcenia ustawicznego jest ściśle związana z rozwojem i rolą oświaty dorosłych. W obecnych warunkach koncepcja oświaty dorosłych w zawodzie nauczyciela zespół form uzupełniania kwalifikacji, doskonalenia i samokształcenia wymaga przewartościowania z punktu widzenia celów, treści, metod organizacji kształcenia ustawicznego. Punktem wyjścia w opracowaniu koncepcji kształcenia ustawicznego nauczycieli jest model nauczyciela szkoły współczesnej szkoły przyszłości. Pytanie, jakiego nauczyciela trzeba szkole, zawsze towarzyszyło naszej myśli społecznej i oświatowej. Nie dysponujemy jednak żadną taką publikacją, która ukazywałaby ewolucję ideału wzoru nauczyciela w polskiej literaturze oświatowej i pedagogicznej. Postępujący proces specjalizacji wymaga przeniesienia dociekań badawczych z problematyki wzoru nauczyciela „w ogóle” wzór nauczyciela poszczególnych specjalności, toteż w prowadzonych obecnie badaniach pedeutologicznych na plan pierwszy wysuwają się prace nad charakterystykami poszczególnych specjalności. Opierając się na przyszłościowym modelu systemu oświaty należałoby też zweryfikować niektóre występujące obecnie specjalności i określić nowe, które w perspektywie zostaną wprowadzone do systemu oświaty. W wyniku technicyzacji procesu nauczania a jest to proces naturalny będzie systematycznie wzrastać liczba personelu związanego z nowoczesnymi technikami kształcenia. Stąd pilna potrzeba kształcenia psychologów, pedagogów, diagnostyków efektywności kształcenia. Pogłębiający się proces specjalizacji obejmuje również takie zakresy działalności szkolnej, jak zarządzanie i kierowanie szkolnictwem, planowanie organizowanie różnych dziedzin pracy szkoły. Wiadomo też, chociażby w świetle doświadczeń ostatnich lat, jak wiele trudności nastręcza precyzyjne określenie profilu danej specjalności oraz programów i metod kształcenia i doskonalenia w ramach tej specjalności.