Dotychczas bowiem wydawało się, że dobrzy pedagodzy praktycy powoływani na kierownicze stanowiska w szkołach i organach administracji szkolnej posiadają wystarczające kwalifikacje także kierownicze. Być może w mniej skomplikowanych warunkach społeczno-gospodarczych, przy wolniej zachodzących zmianach w nauce i technice, były to kwalifikacje wystarczające. Dzisiaj to już nie wy-starcza. I dlatego zgodnie z decyzją ministra oświaty i wychowania Instytut Kształcenia Nauczycieli opracował programy, zorganizował i wprowadził studia dla następujących grup kadry kierowniczej: dyrektorów szkół ogólnokształcących, dyrektorów szkół zawodowych, kierowniczej i wizytatorskiej kadry ¡szczebla wojewódzkiego oraz niektórych pracowników Ministerstwa Oświaty i Wychowania. Działalność tych ośrodków staje się coraz bardziej wyspecjalizowana, znajduje oparcie w wyspecjalizowanej kadrze i nowoczesnej bazie dydaktycznej. Możliwości tych ośrodków w poważnym stopniu izależą od powiązania z instytucjami nauki. Ośrodek zlokalizowany w pobliżu uczelni ma lepszą kadrę i silniejsze powiązania z uczelnią, oo korzystnie wpływa na efektywność jego działalności. Ten kierunek rozwoju instytucji związany jest ściśle z tendencją do planowego i systematycznego doskonalenia kadr oświatowych.