Przy dzisiejszym tempie rozwoju nauki i przemian zachodzących w systemach oświatowych, a tym samym w zawodzie nauczyciela, system kształcenia ustawicznego nie może być systemem sztywnym, zamkniętym. Jednocześnie częste zmiany w systemie kształcenia ustawicznego nie pozwalają na umocnienie funkcji instytucji systemu kształcenia ustawicznego. Otwartości, celowej zmienności tego systemu powinna towarzyszyć jego stabilizacja, trwałość jego podstaw materialnych i kadrowych, jego bazy dydaktycznej. Innymi słowy, rozwój systemu kształcenia ustawicznego kadr oświatowych powinien opierać się na zasadzie dynamicznej stabilizacji. W doskonaleniu nauczycieli za pomocą radia i telewizji należy dążyć do struktur możliwie elastycznych, pozwalających nauczycielom na dokonywanie wyboru treści, rytmu i sposobu realizacji zadań samokształcenia. Wiadomo np., że człowiek dorosły woli posługiwać się myśleniem aniżeli pamięcią. Ważne też jest, by emisje nie były odbierane w sposób bierny. Słuchacze powinni być odpowiednio przygotowani do odbioru. Dyskusja i ewentualnie w zależności od dyscypliny naukowej ćwiczenia to kolejne fazy przygotowania do pracy samokształceniowej. Niepodobna też pominąć aspektu psychologicznego doskonalenia, ponieważ każdy system tele dokształcania pociąga za sobą określone zmiany w osobowości, zwłaszcza w stosunku człowieka do nauki.