Na obszarze spotkań historyków i socjologów zajmujących się kulturowymi aspektami nauki wypada wskazać zagadnienie paradygmatów. Funkcjonują one na zasadzie kontynuacji i afirmacji tradycji myślenia i działania naukowego wedle pewnego wzorca, który powstał dawniej, ale nadal obowiązuje w obrębie całej wspólnoty cechowej. Do swej egzystencji wymagają obserwowania i respektowania autorytetów wyrażających ich charakter, ujawniających ich sens, a przede wszystkim zapewniających ich trwanie i udoskonalanie. Będąc zjawiskami historycznymi, paradygmaty oraz związane z nimi teorie, metody i autorytety podlegają zmianom w czasie swego istnienia i są zastępowane innymi paradygmatami. Wiąże się to z zastępowaniem teorii, metod i autorytetów związanych z dawnym paradygmatem teoriami, metodami i autorytetami związanymi z nowym paradygmatem.