Jednakże obok czynnika intelektualnego wchodzi tu w grę również czynnik emocjonalny siła impulsów wewnętrznych, dążeń, aspiracji stymulujących rozwój zawodowy i osobowy. W edukacji nauczycieli trzeba przekroczyć pewną barierę, za którą dochodzą do głosu autentyczne potrzeby nauczyciela, zaczyna się niejako samorzutny postęp w jego rozwoju zawodowym. Dojście do pełnej dojrzałości zawodowej nauczyciela stanowi proces złożony i trudny. Nauczyciel w swojej edukacji musi wykazać się zdolnością odpowiedzi przynajmniej na cztery pytania. Odpowiedź pierwsza wymaga samookreślenia się wobec wybranej roli, jest to odpowiedź na pytanie, kim jestem; druga wymaga konkretnego sprecyzowania zadań, które nauczyciel wybrał, które go czekają; trzecia określa, w jakim stopniu nauczyciel efektywnie realizuje te zadania, co on daje uczniom, jak dalece kieruje ich rozwojem; wreszcie ostatnia dotyczy sprawy kierowania własnym rozwojem, rozwojem zawodowym, rozwojem własnej osobowości, by móc w pełni sprostać dynamicznie zmniejszającym się zadaniom w procesie kształcenia i wychowania.