Model organizacyjny kształcenia ustawicznego nauczycieli powinien w sposób ogólny, ale pełny określić elementy składowe oraz ich wzajemne powiązania z punktu widzenia funkcjonowania całości systemu. Jest to bowiem model elementów (instytucji, form) opracowany dla potrzeb realizacji procesu kształcenia ustawicznego nauczycieli. Jest to pewna idealna całość, pewna abstrakcja, której poszczególne składowe, ich specyfika powinny również być określone ze względu i na realizację zadań całego systemu kształcenia ustawicznego, i na ich zadania specyficzne, autonomiczne. Trzeba tu wyraźnie podkreślić, że wszystkie instytucje kształcenia ustawicznego nauczycieli, wchodzące w skład tego systemu mają zróżnicowane i specyficzne zadania, spełniają różne funkcje w rozwoju zawodowym nauczyciela. W niektórych krajach zarysowują się tendencje do integracji instytucji kształcenia i doskonalenia nauczyciela. Przykładem rozwiązań kompleksowych, integrujących wszystkie funkcje kształcenia ustawicznego nauczycieli, mogą’ być centra nauczycielskie (teacher center) tworzone eksperymentalnie w USA od r. 1970. Eksperyment ten, (podjęty w stanie Teksas, spotkał się z dużym zainteresowaniem.