DBAŁOŚĆ O TRWANIE KANONU

  1. Dbałość o trwanie i żywotność kanonu i reguły łączy się natomiast z dbałością o modernizację struktury wiedzy i systemu czynności. Dlatego też dopuszczają pojawianie się nowych twierdzeń i teorii, nowych metod, procedur, technik i form pracy, a także aprobują,’ a nawet preferują takie modyfikacje. Autorytety są właśnie często autorami, inicjatorami, promotorami innowacji w sferze wzorów myślenia i       działania naukowego. Nie można zaś na serio mówić o wprowadzeniu zmian do teorii lub metody uznawanej w danej społeczności uczonych (jak też o zmianie formy lub procedury poszukiwań i dociekań) bez występo­wania autorytetów w charakterze rzeczników tych zmian; chodzi tu o zbioro­we poparcie i zbiorową zgodę autorytetów.