Coraz częściej wysuwany dziś postulat, by wszystkie- instytucje kształcące, wychowujące, upowszechniające wiedzę i kulturę były włączone w proces kształcenia ustawicznego, instytucja biblioteki od dawna już spełniała. Biblioteki, ongiś elitarne (np. biblioteki klasztorne, kościelne, magnackie), wyraźnie ewoluowały w kierunku instytucji otwartej dla wszystkich chętnych. Proces ten dokonywał się etapami i na przestrzeni stuleci. Na kształtowanie się funkcji społecznych, kulturalnych, kształcących i wychowawczych biblioteki wpływały w przeszłości ruchy reformacyjne, niosące do szerokich rzesz odbiorców słowo drukowane w języku ojczystym; odegrały ważną rolę kształcącą w dobie oświecenia; stały się narzędziem oddziaływań ideologicznych i politycznych w skali masowej. Najgłębsze przemiany w funkcjach biblioteki przyniósł ustrój socjalistyczny, który programowo zakłada i realizuje swobodny dostęp ogółu obywateli do nauki, kultury i sztuki. W warunkach społeczeństwa socjalistycznego biblioteka zajmuje określone miejsce w systemie oświaty jako instytucja, której zadaniem jest zaspokajanie potrzeb człowieka kształcącego się przez całe życie. Dziś funkcje (biblioteki muszą być rozwinięte i pogłębione ze względu na wzrost znaczenia oświaty i wychowania nie tylko w zakresie aktywności zawodowej, ale i we wszystkich dziedzinach pracy i życia człowieka. To prawda, że dziś, w okresie niebywałego rozwoju środków, masowej informacji, biblioteka ma wielu konkurentów, jednak w cywilizacji słowa pisanego a taką przecież na długo pozostanie nasza cywilizacja rola biblioteki nie będzie malała, lecz wręcz przeciwnie, będzie rosła.